Nieuw Weblog

Ik heb op een ander adres een weblog gemaakt waar ik mijn werk op bij houd.

www.roselisus.web-log.nl

Proefassesment

Vorige week maandag had ik het proef assesment. We hebben met ons groepje al ons werk besproken en er commentaar op gegeven. We hebben elkaar opbouwende en ook best wel kritische gegeven. We hebben dit ook voor elkaar opgeschreven, maar ik heb mijn deel nog niet terug. Ik ben ook helemaal vergeten foto's te maken.

We besloten dat ik degene was van wie het werk gepresenteerd moest gaan worden. Dus hebben we wederom mijn werk doorgespit en dit maal werken geselecteerd die ik zou moeten gaan presenteren.

Het was een erg lange dag, en ik was als laatst aan de beurt. Er waren nog een paar mensen die gebleven waren, waar ik hun dankbaar voor ben. Het presenteren zelf vond ik niet moeilijk, daar heb ik over het algemeen ook altijd plezier in. Het verschil was nu dat het over mijzelf ging, over mijn werk. En dat bleek toch even wat moeilijker te zijn. Ik had dit ook al met de beoordelingen gemerkt. Ik krijg een soort van black-out op het moment dat het over mijn werk gaat. Dit is een behoorlijk lastig leerpunt op dit moment.

Helene heeft de reacties op mijn assesment op geschreven.

Het was te zien dat ik veel plezier in 2D heb gehad. Ik mag meer dingen laten weten. Ondanks mijn onzekerheid heb ik toch veel vooruitgang gemaakt en blijkt dat ik een bepaald soort enthousiasme uitstraal.

Volgens Maarten, bij wie ik op de vooropleiding heb gezeten, heb ik goed mijn eigen stijl losgelaten en ben ik andere dingen gaan proberen. Mijn laatste werken van 2D zouden al goed gepast hebben in de huidige periode: " Verbeelding" .

Op alle vakken heb ik een goede ontwikkeling laten zien, maar de volgende keer wel meer proces. Ik moet er over na denken hoe ik mijn ideeen zichtbaar maak in mijn presentatie.

Voor het presenteren zelf moet ik meer houvast zoeken in mijn eigen werk en die koppelen aan onze competenties.

Ook is de " waarom-vraag" iets wat ik moet blijven doen en op moet blijven antwoorden.

Studium Generale

Gisteren en vandaag was het studium generale (als ik het goed schrijf). Het onderwerp was Recycle en er waren verschillende gast sprekers, waarvan ik de namen allemaal niet meer weet, die zelf ook met dat onderwerp bezig zijn. Vandaag moesten we daarvoor naar Den Bosch toe.
Ik blijf van mening dat ik de school in Breda prettiger vind :P

De inleiding van vandaag vond ik erg interessant, wat logisch is want het gaat ons allemaal wat aan. Volgens deze man zou het auteursrecht moeten verdwijnen, maar dat niet alleen. Daarmee zou ook de complete "markt" veranderd moeten worden, anders begint het zo weer over nieuw. Het geld komt niet echt terrecht bij de kunstenaars of auteurs of in welke branch dan ook, die wat gecreeërd hebben. Het wordt op gekocht door grotere bedrijfen, en die hebben dan het "eigendom" en hebben dus de rechten. Toen ik hoorde dat er ergens een soort Harry Potter praalwagen gemaakt was, en dat die mensen een brief gekregen hadden, dat ze dus in feite iets "gestolen" hadden, gaat in mijn ogen echt wel erg ver! Dan zou je dus uiteindelijk al moeten gaan betalen als je de naam "Harry Potter" zegt. Ik heb altijd veel op Harry Potter forums gezeten. Daar schreven mensen vaak fanfics, zoals dat genoemd wordt. Dat zou dus eigenlijk al niet eens mogen. Mensen zouden daarmee dus hun eigen fantasie niet meer mogen gebruiken, omdat het "eigendom" van iemand is.
Ik denk dat deze man wel een heel goed ideaal heeft. Al weet ik niet of het ook zou lukken. Ik denk dat er dan echt ontzettend veel mensen achter zijn idee moeten staan. De grote bedrijven zullen zich echt niet maar zo laten opdelen. Het gaat hun om het vele geld dat ze nu verdienen, en in dat ideaal zullen gaan mislopen.

Oh wat ik trouwens wel een grote fout van de persoon vond die alles inleide; Deze meneer reageerde op wat de spreker vertelde, dat de politie helemaal niet bezig moest zijn met drugsdealers achterna zitten, dat is een keus van mensen zelf of ze dat willen gebruiken of niet. Vervolgens zei hij: "Daar zullen de mensen in deze zaal erg blij mee zijn"

Ooh oké, is dat niet een beetje bevooroordeeld. Hoe het bij mij overkwam was het dus dat alle studenten van de kunstacademie aan de drugs zouden zitten. Dat gaat mij toch een beetje te ver hoor. Dat is simpel weg alles over één kam scheren. Ik mag dan wel een student aan de kunstacademie zijn, maar ik heb in mijn hele leven zelfs nooit een heis gehad van een sigaret. En ik ben ook absolut niet van plan toevlucht te zoeken naar drugs en alcohol.
Ik moest in ieder geval lachen, ik geloof niet dat iedereen deze opmerking echt mee gekregen heeft.

De lezing van Annelys van de Vet (als ik het me goed herinner) was ook erg interessant. Ik vind het een hele goeie zaak wat zij gedaan heeft. En ook erg bijzonder. Het was wel te merken dat zij niet vaak presentaties gaf. Het was onprettig om te luisteren naar een verhaal dat voorgelezen wordt. Toen ze over het project zelf vertelde ging het veel natuurlijker.
Wat ik wel grappig vond was dat ze een stukje interactie in haar presentatie gepland had. Door ons te vragen waar wij aan dachten bij pakistan. En volgens las ze het antwoord voor wat ze van te voren al bedacht had. Oftewel: zij verwacht van ons dat wij bevooroordeeld zijn over Pakistan, met gevolg dat zij dus bevooroordeeld over haar publiek is en haar antwoord op onze antwoorden al bedacht had.
Haar presentatie was interessant, maar op het eind wel te lang dradig, ze begon te veel dingen te vertellen, wat gewoon logische stappen in haar verhaal zou zijn als ze het gewoon zou schrappen.

Introductieweek; opdracht Kartonnen Museum

De opdracht luidde; maak een groepsportret uit karton. Dit mocht met de hele klas maar ook in groepjes. Ik heb deze opdracht samen gedaan met Eduard en Ruben.

Wij wisten eerst niet goed wat we wouden, en we konden het er ook niet overeens worden. We waren het er wel overeens dat je het karton altijd nog in brand zou kunnen steken.. en voilá zo ontstond ons kampvuur (wat trouwens echt naar kampvuur rook. Jongens kunnen het natuurlijk niet laten om dingen echt in brand te steken).

Ons idee achter het kampvuur is dat mensen sinds de oertijd al aangetrokken worden door vuur. Waar vuur is zijn mensen, wij dachten door een kampvuur te maken, mensen aan te trekken en zo aan een groepsportret te komen. Aan de foto is ook te zien dat het gewerkt heeft!!